Vanaf Rotterdam Centraal, waar we verzamelden, liepen we richting het 'Boijmans van Beuningen' museum. Onderweg liepen we langs een 'slootje' waarlangs allerlei kunst stond. Het ene interessanter dan het andere, maar er bevond zich ook kunst in het water en dat was eigenlijk het enige waar we met zn allen enige tijd bij stil hebben gestaan om er naar te kijken.
De tekst die je in de sloot moet kunnen aflezen is als volgt:
'No matter try again
fail again fail better'
Dit kunstobject is een idee van Job Koelewijn. Het lijkt erop dat de tekst in de sloot zichtbaar is gemaakt door een systeem op de bodem van de sloot die luchtbellen naar de oppervlakte stuurt. De tekst word dus gevormd door luchtbellen. Gewoon een super vet idee dus, alleen jammer dat het lastig te lezen is.
In het Boijmans en Beuningen museum hadden we eigenlijk veel te kort tijd om de boel op ons gemak te bekijken. Er word ons wel gezegd dat we een aantal dingen moesten bekijken. Een daarvan waren de toiletten bij het restaurant in het museum. De toiletten zijn een ontwerp van Joep van Lieshout en ik zal er nooit gebruik van gaan maken. De groene kleur, het materiaal gebruik, het ontwerp.. Het doet me denken aan een eco- toilet. Het idee is wel grappig, hoe mensen erop reageren, maar het is niet mijn ding.
En natuurlijk hebben we ook Moriccio Catalan gezien.
Een onderdeel van het museum was ook de Atelier van Joep van Lieshout bij de onder zee boot loods in Rotterdam. Dit was een schokkende, beetje abnormale tentoonstelling. Ik heb me nog niet goed verdiept in wat hij ermee wilt uitbeelden, maar dat ga ik zeker doen. Want er dwalen allerlei vragen in m'n hoofd. Een voorbeeld van een beeld van hem dat ik schokkend, maar wel interessant vond was een dame die half ligt te creperen.
Ik weet niet wat hij er mee wilt zeggen, maar dat ielige dunne is wel een onderwerp van deze tijd waar nog steeds vaak discussies over zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten